Wadę wzroku określa się profesjonalnie jako niemiarowość oka (ametropia). Wadę refrakcji stwierdza się wtedy, gdy układ optyczny będący w stanie spoczynku nie ogniskuje docierającej do oka równoległej wiązki światła na powierzchni siatkówki. Poprzez niemiarowość należy rozumieć: nadwzroczność, krótkowzroczność, a także niezborność (astygmatyzm). Aby stwierdzić występowanie którejkolwiek z wad wzroku, konieczna jest szczegółowa diagnoza wykorzystująca nowoczesny i precyzyjny sprzęt okulistyczny. Taką rolę spełnia lampa szczelinowa, która służy ocenie przednich struktur oka.
Czy ja dobrze widzę?
Wyróżniamy dwie metody badania wad refrakcji – metodę Dondersa oraz skiaskopię (retinoskopię). W zależności od rodzaju wady wzroku skala określająca jej wielkość może się różnić. Ulega również zmianom na przestrzeni czasu – pogłębia się lub maleje. Stąd też co pewien czas należy powtarzać badanie. W przypadku krótkowzroczności, najczęstszej wady wzroku, określa się trzy jej stopnie: niski, średni i wysoki. Jeśli chodzi o dalekowzroczność, skala jest następująca: niska (do +2,00 dioptrii), średnia (od +2,00 do +5,00 dioptrii) oraz wysoka (ponad + 5,00 dioptrii). Astygmatyzm może współwystępować zarówno z nadwzrocznością, jak i krótkowzrocznością. Z tego powodu skala wady wzroku u astygmatyków ma szeroką rozpiętość.
Ostatnim rodzajem wady jest prezbiopia. W jej przypadku zakres wartości dioptrii waha się od +1,0 do +3,0. W każdej sytuacji należy włączyć odpowiednią korektę wzroku poprzedzoną diagnozą odpowiednim sprzętem, którego ofertę można znaleźć tutaj: https://www.krak-optic.pl/dioptromierze/.